#INBALANZOPSCHOOL

Hartgedragen onderwijs

Sinds corona lijkt de problematiek bij jongeren in het (voortgezet) onderwijs verergerd en versneld. De huidige generatie leerlingen neemt dingen niet zomaar meer aan, doet niet zomaar wat er 'verwacht' wordt maar lijkt het ook lastig te vinden om in beweging te komen om zélf verantwoordelijkheid te nemen. De schoen wringt! Het lesgeven aan de huidige generatie jongeren is een stuk lastiger dan tien jaar geleden. Ze lijken wat anders nodig te hebben, volgen niet gedwee wat de docent zegt maar ze lijken ook niet zo goed te weten wat ze dan wel moeten. Dat maakt dat leerlingen lastig in beweging te krijgen zijn om te leren en dat de leerprestaties ook geregeld achter blijven waardoor jongeren blijven zitten of zelfs afstromen. Dat betekent dat wij, als docenten, ons moeten gaan afvragen wat deze leerlingen nodig hebben...


Als het onderwijs van nu nog vooral gericht is op de weg volgen zoals de maatschappij dat voor jou voor ogen heeft, en dat niet meer lijkt te werken, dan ligt het antwoord wellicht in het zoeken naar mogelijkheden om keuzes te maken die meer bij het individuele kind passen, bij #HARTGEDRAGENONDERWIJS


Misschien ligt het antwoord wel in, onder andere:

#HARTGEDRAGENONDERWIJS, dingen vanuit je hart kunnen/mogen doen

#CONTACT, relatie voor prestatie, maar eerst de veiligheidsgradatie;

#AUTHENTICITEIT, dingen op jouw eigen manier kunnen doen;

#AUTONOMIE, zelf beslissingen mogen maken over jouw leerroute;

#FLEXIBILITEIT, de omgeving aanpassen om beter aan te sluiten bij individuele behoeftes;

#CREATIVITEIT, dingen kunnen creëren omdat je interesse daar ligt;

#VERWONDERING, je verbazen over de dingen die gebeuren of de dingen zoals ze zijn.


Vragen die we jongeren kunnen stellen, zijn wellicht: 

Wanneer lukte het nog wel? Is er een moment waarop dat vertrouwen afnam over verdween? Welke gedachte of welke zorg ligt ten grondslag aan je gebrek aan vertrouwen? Wat zou er gebeuren als het niet lukt? Wat zou er gebeuren als het wél lukt? Welke stappen zou je kunnen nemen? Wat zou je nog meer kunnen helpen? Wie vertrouw je? Van wie neem je dingen aan?


Misschien vind je op dit deel van het platvorm wel iets moois dat je kan helpen bij het gesprek aangaan met de kinderen, of jongeren, waar jij mee te maken hebt! 

Epistemisch vertrouwen en zelfvertrouwen


    De afgelopen weken heb ik mij wat meer verdiept in mentaliseren. Ik maakte er al twee visuals over. Mentaliseren betekent dat je door het gedrag van de ander heen kunt 'kijken' om de intentie, verwachtingen of doelen te kunnen begrijpen. Je gaat dus niet (alleen) af op wat je ziet of hoort maar probeert de onderliggende dynamiek bij de ander te begrijpen. Voor docenten is dit heel interessante kennis! Zie hier voor aanbevolen literatuur. 


    Wellicht ligt het antwoord in vertrouwen. Epistemisch vertrouwen betekent dat je open staat voor wat de ander je probeert te leren. Essentieel in het onderwijs! Maar wat als je daar helemaal niet meer zo zeker van bent als je (epistemisch) wantrouwend bent? Dan twijfel je dus aan wat de ander je probeert te leren en sta je er helemaal niet meer voor open... Dat is dan wel weer lastig.

    En wat als je én niet meer op jezelf vertrouwt én je neemt ook niet aan wat er mogelijk aan leermogelijkheden wordt voorgelegd? Dan heb je te maken met een epistemisch dilemma.

    Jeetje. Zou DIT het onderliggende probleem kunnen zijn bij onze leerlingen?

    Hoe kunnen we jongeren weer vertrouwen helpen ontwikkelen?


    Zou deze graphic helpend kunnen zijn? Download hem nu! 


    #INBALANZOPSCHOOL